In twee arresten van 15 maart 2012 in de zaken Marco Del Corso (C-135/10) en Phonographic (C-162/10) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie bijkomende verduidelijking gegeven omtrent het begrip "mededeling aan het publiek".
In het arrest Marco Del Corso heeft het Hof gewezen op het belang om rekening te houden met meerdere niet-autonome en onderling afhankelijke bijkomende criteria:
1° de rol van de gebruiker: de gebruiker voert een daad van mededeling uit wanneer hij, met volle bewustzijn van de gevolgen van zijn daden, tussenkomt in het verlenen van toegang tot een uitzending van het beschermde werk;
2° het "publiek" moet bestaan uit een onbepaald aantal potentiële luisteraars, het moet evenwel gaan om een vrij groot aantal personen;
3° het winstgevend karakter van een "mededeling aan het publiek" is eveneens een belangrijk aspect.
Het publiek dat het voorwerp uitmaakt van de communicatie moet enerzijds geviseerd worden door de gebruiker en moet zich anderzijds op één of andere manier ontvankelijk opstellen en dus niet per toeval bereikt worden.
Dezelfde criteria worden hernomen in het arrest Phonographic om uiteindelijk te komen tot een volledig andere uitkomst dan deze in het Marco del Corso. Hoewel het gratis verspreiden van muziek in een tandartspraktijk door het Hof niet beschouwd wordt als een nieuwe mededeling aan het publiek, meent zij daarentegen in het "Phonographic"-arrest dat het ter beschikking stellen van muziek door een hoteleigenaar in de kamers van het hotel wél een mededeling aan het publiek uitmaakt.
Waar een tandarts redelijkerwijze geen grote toename van cliënteel mag verwachten, noch een verhoging van de vergoeding voor verstrekte zorgen door het louter verspreiden van de uitzendingen, betreft het ter beschikking stellen van muziek in hotelkamers volgens het Hof inderdaad een bijkomende dienstverlening die een invloed heeft op de "standing" van de onderneming, alsook op de prijs en het aantrekken van cliënteel.
Het Hof heeft zich gewaagd aan een delicate zoektocht naar een juist evenwicht door een
weging van afdoende elementen met als gevolg dat de kwestie open staat voor andere,
gelijkaardige omstandigheden (wachtmuziek van telefooncentrales, achtergrondmuziek in
open bedrijfsruimtes, ...).
