Met de wet van 22 juli 2018 wordt het Belgische strafprocesrecht verrijkt met de figuur van de spijtoptant. Personen die geviseerd worden door een strafzaak of die veroordeeld werden en die belangrijke informatie over derden aanreiken aan de vervolgende instanties, kunnen hiermee een vermindering van hun straf of andere voordelen bekomen.
Een aantal publiekrechtelijke rechtspersonen konden tot voor kort niet strafrechtelijk aansprakelijk gesteld worden, zoals de federale Staat, de gemeenschappen en de gewesten of de lokale besturen. Dat verandert vanaf 30 juli 2018, met de inwerkingtreding van de wet van 11 juli 2018. De wet van 11 juli 2018 heft de strafrechtelijke immuniteit van deze overheden immers op.
Krantenkoppen en citaten als "Afkoopwet in strijd met Grondwet" (De Tijd 2 juni 2016), "Afkoopwet lijkt dood en begraven" (De Standaard 22 november 2016), en "De minnelijke schikking is op sterven na dood" (Yves LIÉGEOIS in Knack 12 juli 2016) bleven lang actueel, maar verloren op 12 mei 2018 alsnog alle relevantie.
A ce jour, aucune législation belge ne protège les lanceurs d’alerte dans le secteur privé. Seuls les fonctionnaires fédéraux et de l’autorité flamande sont protégés. Une proposition de résolution a uniquement été déposée devant le Parlement bruxellois.
De strafrechtelijke aansprakelijkheid voor misdrijven gepleegd in het kader van een rechtspersoon is een klassiek thema uit het ondernemingsstrafrecht. In een uitvoerige bijdrage in het Tijdschrift voor Strafrecht, bespreekt Hans Van Bavel vooreerst de toerekening van binnen een rechtspersoon gepleegde feiten aan bestuurders en leidinggevenden.
Het Grondwettelijk Hof vernietigde vorige week donderdag in een baanbrekend arrest artikel 216bis §2 van het Wetboek van Strafvordering, het artikel dat de minnelijke schikking en het daaruit volgend verval van de strafvordering regelt. Het Hof stelde dat §2 van het wetsartikel een schending inhoudt van een aantal basisrechten, waaronder het recht op een eerlijk proces en het beginsel van de onafhankelijkheid van de rechter.
Ce 2 juin 2016, la Cour constitutionnelle a rendu un arrêt n° 83/2016 constatant l'inconstitutionnalité de la transaction pénale étendue inscrite à l’article 216bis, § 2 du Code d’instruction criminelle. Saisie de quatre questions préjudicielles par la chambre des mises en accusation de la Cour d’appel de Gand, elle s’est exprimée quant à la compatibilité de la mesure avec nombre de garanties constitutionnelles.
Ce 2 juin 2016, la Cour constitutionnelle a rendu un arrêt n° 83/2016 constatant l'inconstitutionnalité de la transaction pénale étendue inscrite à l’article 216bis, § 2 du Code d’instruction criminelle. Saisie de quatre questions préjudicielles par la chambre des mises en accusation de la Cour d’appel de Gand, elle s’est exprimée quant à la compatibilité de la mesure avec nombre de garanties constitutionnelles.
In een poging het economische leven een stimulans te geven, de rechtbanken te ontlasten en gevolg te geven aan art. 10 van Richtlijn 2011/7/EU van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 betreffende bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties (Pb. L. van 23 februari 2011, afl. 48, 1), voert de wet van 19 oktober 2015 houdende wijziging van het burgerlijk procesrecht en houdende diverse bepalingen inzake justitie (BS 22 oktober 2015, 65084;), beter bekend als de zogenaamde ‘Potpourri I-wet’, een nieuwe procedure in teneinde betalingsachterstanden in commerciële aangelegenheden te reduceren (nieuwe artt. 1394/20 t.e.m. 1394/24 Ger.W.). Deze procedure treedt in werking op een door de Koning te bepalen datum en uiterlijk op 1 september 2017. Er zijn immers een aantal uitvoeringsmaatregelen die nog genomen moeten worden.
Op 19 februari werd in het Belgisch Staatsblad het tweede deel van het geplande Potpourri-vierluik van Minister van Justitie Koen Geens gepubliceerd: de “Wet van 5 februari 2016 tot wijziging van het strafrecht en de strafvordering en houdende diverse bepalingen inzake justitie”. Met de Potpourri II-wet zet de Minister een nieuwe stap in het uitrollen van “zijn” Justitieplan, een plan om de werklast van justitie te verminderen en de procedures efficiënter te maken, dit zonder te raken aan de fundamentele rechten van de partijen.
