De Europese verordeningen introduceerden nieuwe drempelwaarden voor overheidsopdrachten en concessies die onderworpen zijn aan de Europese bekendmakingsregels. Het was wachten op legislatief optreden van de Belgische wetgever om deze Europese drempelwaarden in Belgische wetgeving om te zetten.
In het kader van overheidsopdrachten gelden er een aantal wettelijke uitsluitingsgevallen naar Unie- en Belgisch recht die tot gevolg moeten (kunnen) hebben dat een inschrijver wordt (kan worden) uitgesloten van deelname aan een overheidsopdracht, cfr. artikel 67 (verplichte uitsluiting ingeval van welbepaalde misdrijven) en artikel 69 (facultatieve uitsluiting ingeval van andere misdrijven) Overheidsopdrachtenwet 2016. In casu werd vastgesteld dat er door de verzoekende partij in het verleden meerdere fouten in de beroepsuitoefening werden begaan, hetgeen kon worden afgeleid uit een arrest van het Hof van Justitie van 3 april 2015 en uit het betalen van een minnelijke schikking op 25 juli 2016.
Onder de vorige Richtlijn Overheidsopdrachten werden bepaalde diensten – zgn. B-diensten – uitgesloten van de toepassing van de meeste bepalingen van deze richtlijn. Bij de huidige richtlijn – Richtlijn Overheidsopdrachten 2014/24/EU – wordt deze uitsluiting opgeheven.
Immers, op eerste zicht lijkt het vanzelfsprekend dat de aanbestedende overheid niet altijd bij machte is om reeds bij de voorbereiding van een overheidsopdracht alle aspecten van de opdracht en de draagwijdte van de behoefte(n) voldoende te concretiseren. Ingeval er onvoldoende kennis in huis is of meer inzicht in de markt wenselijk is, kan het advies van onafhankelijke deskundigen, private of publieke instellingen of van zelfs marktspelers, voorafgaand aan de formele plaatsing van de overheidsopdracht, ingewonnen worden ten behoeve van de concrete behoefteomschrijving.
The European Commission recently issued guidance on the participation of third country bidders in public procurement. It clarified bids may be excluded, but remains silent on whether they may be accepted and under which conditions.
In aanloop naar de Week van de Duurzame Gemeente lieten wij al eerder ons licht schijnen op de betekenis van duurzaam-/circulair aanbesteden op lokaal niveau (hier). Alvorens te beslissen om een opdracht in de markt te zetten, vangt een duurzaam-/circulair plaatsingsproces in de regel aan met een grondige, voorafgaande behoeftebepaling.
Op 20 juni 2019 werd Richtlijn 2019/1161/EU aangenomen. Deze Richtlijn wijzigt Richtlijn 2009/33/EG inzake de bevordering van schone en energiezuinige wegvoertuigen, ook gekend als de ‘Clean Vehicles Directive’. De nieuwe Richtlijn voorziet in minimumstreefcijfers voor overheidsopdrachten voor bussen, lichte bedrijfsvoertuigen, en vrachtwagens.
On 27 April 2019, a Flemish decree establishing a framework for major projects and programmes entered into force. The decree aims to remedy the issues that have arisen in connection with the reporting by the Flemish government on alternative financing projects
De samenleving en meer specifiek de woonzorg heeft anno 2019 nood aan meer maatwerk, meer individuele maatregelen en meer persoonsgerichte benaderingen van ondersteuning en zorg, kort gezegd: meer nood aan aandacht voor de kwaliteit van het leven. Deze langetermijndoelstelling zal veel tussenstappen nodig hebben om zijn uiteindelijke doel, namelijk de totstandkoming van een sectoroverschrijdend decreet Langdurige Zorg en Ondersteuning, te bereiken. De actualisering van het decennia oude woonzorgdecreet wordt als één van de noodzakelijke tussenstappen beschouwd. Niet alleen het woonzorgdecreet wordt geactualiseerd, ook de uitvoeringsbesluiten betreffende de programmatie, erkenningsvoorwaarden en subsidiering voor woonzorgvoorzieningen en het uitvoeringsbesluit betreffende het faciliteren van een multifunctionele infrastructuur worden herzien.
La récente législation relative aux marchés publics résulte de la transposition des directiveseuropéennes de 2014, dictées par de grands objectifs de modernisation : efficacité, accès aux PME et éthique économique. Comment le législateur belge a-t-il traduit ces objectifs dans notre ordre juridique ?
