Niet zelden worden bedrijven op vandaag bestookt met – al dan niet terechte – klachten van omwonenden over de wijze hoe de exploitatie gevoerd wordt (o.a. geur, lawaai, …).
Voor zover deze klachten ook effectief bevestigd worden, trachten omwonenden soms in het kader van burgerlijke of strafrechtelijke procedures om deze reden een schadevergoeding te bekomen voor de geleden schade. Dergelijke (morele) schadevergoeding is vaak moeilijk concreet te begroten, maar werd in het verleden reeds herhaaldelijk toegekend aan klagende omwonenden (mits alle voorwaarden hiertoe vervuld zijn).
In het hier besproken geval trok het betrokken bedrijf echter in de aanval en eiste het bedrijf een schadevergoeding van de klagende buur. Het bedrijf was immers van oordeel dat de stelselmatig ingediende klachten haar naam en reputatie bij de administratieve overheden (doelbewust) in een negatief daglicht stelden, te meer steeds dezelfde klachten terugkeerden hoewel deze al afgewezen werden en/of geremedieerd waren.
In haar vonnis van 18 maart 2016 heeft de Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, Afdeling Gent (onuitgeg.) de vordering van het bedrijf afgewezen op grond van onderstaande overwegingen:
In een rechtstaat kan het neerleggen van een klacht bij de overheid (milieu-inspectie, politie of parket) uiteraard op zich niet beschouwd worden als een buitencontractuele fout, zelfs niet indien deze klacht onontvankelijk of ongegrond wordt verklaard of uiteindelijk leidt tot een seponering door het openbaar ministerie of tot een vrijspraak.
Er kan naar oordeel van de rechtbank slechts sprake zijn van een buitencontractuele fout wanneer de klacht(en) louter werd(en) gesteld met kwaadwillig opzet (door bijvoorbeeld onjuiste of valse informatie aan de overheid kenbaar te maken), met de loutere bedoeling om een ander te schaden of met een lichtzinnigheid die onverenigbaar is met het gedrag van een redelijk en zorgvuldig persoon.
De aangehaalde uitspraak sluit dus geenszins uit dat een bedrijf haar pijlen richt op een klagende buur, maar enkel voor zover voldaan is aan uitermate (te) strikte voorwaarden.
